Artikulu honetan irakasle eta hezkuntza munduko pertsonen formazioaren inguruko azterketa bat egiten da. Formazioa aipatzean askotan ikastaro teorikoak etortzen zaizkigu burura baina formazioa ez da alor ezberdinen inguruan ematen den edukia bakarrik, jasotako formazioa aplikatu edo egokitzeko gaitasuna, ulerkorra izatea, enpatia izatea ere bada eta hori bigarren maila batean uzten da askotan.
Bizi garen gizarte honetan formazioak sekulako garrantzia duela aipatzen da baina formazio horren ardura beti irakasleei egozten zaie, beraien ardura soilik bailitzan bezala, baina formazioa eskolatik haratago doan zerbait da eta horren kritika egiten du nolabait artikulu honek. Bestalde, formazio on edo egokia bat lortu nahi izatea normala eta beharrezkoa da baina zer da formazio on edo aberatsa? Formazio ona edo aberatsa ikasleek lortzen duten emaitza akademikoarekin parekatzen da askotan da baina emaitza akademikoek ez dute ziurtatzen ikasle horren ikasle horrek zenbat dakien, zein den bere egoera…
Hezkuntza sistemaren eredu gisara Finlandia aipatzen da behin eta berriz eta bertako ereduaren azalpen bat ematen da artikulu honetan. Hala ere, Finlandian bertan hezkuntzak, eskolak azken finean sekulako garrantzia dauka gizartean, hots, gizartean txertatu dago eta beraz, bertan parte hartzen duten irakasleak prestigioa eta gizartearen errekonozimendua dute eta zentzu horretan, irakasleek ere bertan ematen duten hezkuntza sistemaren parte dira eta irakasle izateko ere hainbat irizpide hartzen dituzte kontuan, gogorregiak agian?
Beste zenbait gizartetan berriz, goitik behera “inposatzen” da hezkuntza sistema eta askotan botere aldaketak ematen direnean hezkuntza sistema ere aldatu egiten da, ez hausnarketa baten ondorioz eta formazio egoki batean sakontzeko helburuarekin, interes politikoengatik baizik; horrek hezkuntza sistemari kalte nabaria egiten dio izan ere hezkuntza sistemaren garrantzia eta prestigioan eragiten du. Kasu hauetan, irakasleak ez dira hezkuntza sistema horren parte sentitzen eta beren lana agintzen zaion hori betetzera bideratzen da, egiten ari denaz eta jaso duen formazio horren inguruan gehiegi hausnartu gabe eta ikuspegi kritiko eta aldi berean eraikitzaile hori eragotziz.
Bizi garen gizarte honetan formazioak sekulako garrantzia duela aipatzen da baina formazio horren ardura beti irakasleei egozten zaie, beraien ardura soilik bailitzan bezala, baina formazioa eskolatik haratago doan zerbait da eta horren kritika egiten du nolabait artikulu honek. Bestalde, formazio on edo egokia bat lortu nahi izatea normala eta beharrezkoa da baina zer da formazio on edo aberatsa? Formazio ona edo aberatsa ikasleek lortzen duten emaitza akademikoarekin parekatzen da askotan da baina emaitza akademikoek ez dute ziurtatzen ikasle horren ikasle horrek zenbat dakien, zein den bere egoera…
Hezkuntza sistemaren eredu gisara Finlandia aipatzen da behin eta berriz eta bertako ereduaren azalpen bat ematen da artikulu honetan. Hala ere, Finlandian bertan hezkuntzak, eskolak azken finean sekulako garrantzia dauka gizartean, hots, gizartean txertatu dago eta beraz, bertan parte hartzen duten irakasleak prestigioa eta gizartearen errekonozimendua dute eta zentzu horretan, irakasleek ere bertan ematen duten hezkuntza sistemaren parte dira eta irakasle izateko ere hainbat irizpide hartzen dituzte kontuan, gogorregiak agian?
Beste zenbait gizartetan berriz, goitik behera “inposatzen” da hezkuntza sistema eta askotan botere aldaketak ematen direnean hezkuntza sistema ere aldatu egiten da, ez hausnarketa baten ondorioz eta formazio egoki batean sakontzeko helburuarekin, interes politikoengatik baizik; horrek hezkuntza sistemari kalte nabaria egiten dio izan ere hezkuntza sistemaren garrantzia eta prestigioan eragiten du. Kasu hauetan, irakasleak ez dira hezkuntza sistema horren parte sentitzen eta beren lana agintzen zaion hori betetzera bideratzen da, egiten ari denaz eta jaso duen formazio horren inguruan gehiegi hausnartu gabe eta ikuspegi kritiko eta aldi berean eraikitzaile hori eragotziz.
